Column: Kelkje flamingo jenever

Wel eens tulpenwodka geproefd? Of flamingo jenever? Ik wel.

Een paar weken geleden heb ik een werkbezoek gebracht aan De Tweekoppige Phoenix, distilleerderij annex proeflokaal van Arthur Kruijt aan de Zaanse Schans. Dat is een van die kleine, bijzondere bedrijven binnen onze rijkgeschakeerde branche waarvoor ik dol graag ministers, kamerleden en ambtenaren zou uitnodigen – om eens een kijkje te komen nemen.

Kijk, proef, ervaar – hoe met passie wordt gedestilleerd, hoe vakmanschap wordt beoefend, hoe maatschappelijk verantwoord wordt gewerkt, hoe er op maat wordt gewerkt, hoe uit allerlei ‘afvalproducten’ [van broodresten tot tulpenbollen] alcohol wordt gedestilleerd, hoe geraffineerde producten op maat worden gebotteld.

Er bestaan, ook in Den Haag, soms nog rare, verwrongen beelden over ‘jeneverstokers’. Beelden die niets, maar dan ook helemaal niets met de werkelijkheid hebben te maken. Die beeldvorming is misschien wel het grootste struikblok voor onze sector. Er hangt nog steeds een negatieve waas. Alsof wij-als-gedestilleerd nog in de 19^e eeuw leven. Alsof we geen oog zouden hebben voor de grote nadelen van comazuipen. Alsof we blind zouden zijn voor de negatieve gevolgen. Alsof we zo kortzichtig zijn dat we ons er niet van bewust zijn dat overmatigheid onszelf meer schaadt dat baat. Alsof maatschappelijk verantwoord ondernemen aan ons niet besteed is. Alsof we niet voorop lopen bij zelfbeheersing, zelfcontrole en zelfregulering. Alsof niet in Nederland, ook dankzij onze medewerking, het drankgebruik onder het Europees gemiddelde ligt.

Wie de sector zelfs maar een beetje kent, weet dat het karikaturen zijn. Van groot tot klein wordt verantwoord gewerkt. Bij bedrijven als de Tweekoppige Phoenix kun je in één oogopslag zien hoe serieus we het nemen. Toch maar eens Gerrit Zalm en de onderhandelaars uitnodigen? Ook om van die flamingo jenever te proeven?

Jan Schinkelshoek, voorzitter SpiritsNL, september 2017