Een organisatie die belangen behartigt, blijft altijd kwetsbaar omdat de kwaliteit vooral afhankelijk is van de werkzame personen. Mijn termijn als voorzitter SpiritsEurope loopt af in november 2017 en tot half juli dacht ik de laatste 4 maanden in alle rust de zaken aan de inkomende voorzitter te kunnen overdragen. Dat lag een tikkeltje anders […]
Een organisatie die belangen behartigt, blijft altijd kwetsbaar omdat de kwaliteit vooral afhankelijk is van de werkzame personen. Mijn termijn als voorzitter SpiritsEurope loopt af in november 2017 en tot half juli dacht ik de laatste 4 maanden in alle rust de zaken aan de inkomende voorzitter te kunnen overdragen. Dat lag een tikkeltje anders toen ik het telefoontje kreeg waarin de directeur, Paul Skehan, aankondigde te vetrekken. Een groot voedingsconcern had hem een aanbod hadden gedaan dat te glanzend was om te laten lopen. Behalve een groot verlies voor ons Brussels team ook het startschot voor veel werk. Uiteraard de zoektocht naar een opvolger, met alle discussies en issues van dien, maar ook bleek dat ik als president een aantal taken voor mijn rekening moest nemen. Een van die taken was een 4 daagse trip naar China, waar ik deel nam aan een groot International Alcoholic Beverage Expo en ook nog de Global Trends in Spirits mocht presenteren.
In China is alles anders. Vooral heel veel groter. Een wereld op zich, met de 1,4 miljard inwoners en een nog altijd sterk uitdijende economie. Wat betreft de drank staat China nog wel wat op zich zelf en vindt het maar heel langzaam aansluiting bij de wereldgebeurtenissen. De Europese exportwaarde van EU spirits naar China (exclusief Taiwan) bedroeg in 2016 €479 miljoen. Dat lijkt veel, maar uit marktcijfers blijkt toch dat niet meer dan 1% van totale volume aan spirits geïmporteerd wordt.
Het overgrote gedeelte hiervan bestaat uit Cognac, op gepaste afstand gevolgd door Scotch Whisky. Na de Fransen en Britten is Nederland het derde exporterende land naar China. Weliswaar op grote afstand, maar toch laten onze bedrijven die uit Italië, Spanje, Duitsland en andere landen achter zich. En dat is opmerkelijk temeer omdat China bepaald lastig is voor import. Zo was een belangrijk thema voor mijn gesprekken o.a. bij de Nederlandse ambassade een zogenaamde importcertificaat voor voeding dat vanaf 1 oktober verplicht werd gesteld. China wil dat exporterende bedrijven en overheden waar deze gevestigd zijn verklaren dat de producten veilig zijn voor consumptie en aan alle geldende voorschriften voldoen.
Verder kent China eigenlijk geen bindende productdefinities voor de diverse dranken. Wodka, rum, likeuren, whisky, brandy etc. zijn niet wettelijk vastgelegd. Al zijn de EU en China wel bezig met het over en weer erkennen van geografisch beschermde benamingen voor hammen, kazen en zuivelproducten, maar ook jenever. De Europeanen hechten sterk aan deze specifieke gedistilleerdregelgeving, maar de Chinezen hebben hier toch wat moeite mee. Zo zijn er wat problemen met correcte vertaling van jenever waar de ambassade ook een helpende hand biedt.
Een ander punt is dat China nog geen zichtbaar belang hecht aan verantwoorde consumptie. Ik legde in mijn presentatie uit wat wij zoal doen aan stimuleren van verantwoorde consumptie, wat dat is en wanneer drinken ongewenst is. Al bijna een dooddoener in Nederland en de EU, in China betrekkelijk nieuw. Ook mijn gesprek met mijn Chinese collega (van een productschap achtig instelling) ging zijn aandacht vooral uit naar groei en stimuleren van de bedrijven. Eén van die bedrijven heb ik bezocht. Moutai is waarschijnlijk het grootste gedistilleerdbedrijf ter wereld, met afzet nagenoeg alleen in China zelf. Dit staatsgeleide bedrijf heeft een productiesite met omvang van een kleine stad, waar vooral baiju wordt bereid, de nationale drank. Ik heb inmiddels voldoende er van mogen proeven tijdens de genereuze ontvangstlunch. Met het overschrijden van de richtlijnen van de Gezondheidsraad, werd de sfeer ook warmer. Ook wat waard.
Kortom, behalve interessant gaf dit reisje ook wel beeld van de verschillen daar en hier. Toegang tot de markt in China blijft lastig, maar de groei van het land zal de vraag naar onze producten blijven steunen. De Chinezen hebben trouwens de invoering van het importcertificaat voor voedsel toch maar uitgesteld tot 2019.
Het belang om onze beschermde dranken ook in China beschermd te krijgen blijft groot. De EU en dus ook SpiritsEUROPE blijven hier alert op en moeten hier op blijven hameren. Des te meer reden om weer de juiste persoon te werven voor de vacante directeurspost in Brussel.
Joep Stassen, directeur SpiritsNL, oktober 2017
