Den Haag (SpiritsNL) – Op 7 juni heeft de Europese gedistilleerdsector een convenant gesloten met de Eurocommissaris voor volksgezondheid, Andriukaitis. Deze Litouwse Eurocommissaris heeft zich in de afgelopen jaren sterk gemaakt voor het vermelden van voedingswaarden en ingrediënten op de etiketten van alcoholhoudende dranken. De verordening die bepaalt dat alle voedingsmiddelen ingrediënten en calorieën moeten […]
Den Haag (SpiritsNL) – Op 7 juni heeft de Europese gedistilleerdsector een convenant gesloten met de Eurocommissaris voor volksgezondheid, Andriukaitis. Deze Litouwse Eurocommissaris heeft zich in de afgelopen jaren sterk gemaakt voor het vermelden van voedingswaarden en ingrediënten op de etiketten van alcoholhoudende dranken.
De verordening die bepaalt dat alle voedingsmiddelen ingrediënten en calorieën moeten vermelden maakt een uitzondering voor alcoholhoudende drank. Reden hiervoor was, zo meen ik, de problemen die dit zou geven voor vooral wijnproducenten. Het kan nl. zijn dat wijn nog wat extra ingrediënten nodig heeft die na afloop van het reguliere bereidingsproces toegevoegd moeten worden. Per batch zouden dan nieuwe etiketten gemaakt moeten worden. Een onmogelijke taak voor de vele kleine wijnproducenten. Gevolg hiervan was dat ook gedistilleerd en bier ook buiten de verplichting vielen. Alcohol is tenslotte alcohol, niet waar?
De Europese Commissie noch het Parlement had vervolgens een helder idee hoe het in te voeren voor drank. Gevolg: de sector mocht het zelf uitzoeken. Nu is er dus de toezegging van Gedistilleerd dit te gaan doen, zij het met enige aanpassing ten opzichte van het wettelijk regime. De voedingswaarden (calorieën, maar ook vet en koolhydraten en nog zo wat) moeten op het etiket, maar ingrediënten niet. Die moeten vermeld worden op een databank die via het etiket toegankelijk is d.m.v. de barcode of een QR code. Toegezegd is dat eind 2020 een kwart van het volume de calorieën moet worden vermeld, een jaar later de helft en eind 2022 twee derde van het volume.
Reden om destijds terughoudend te zijn bij vermelden van calorieën voor spirits was de verplichting dat dit per portie (glas) van 100 ml zou moeten gebeuren, ongeveer 3 borrels. Een gewoon borrel glas bevat als standaard glas ca. 30-35 ml. Daarom is ook vastgelegd in het convenant dat de standard serving op het etiket vermeld moet worden. Daar begint het eerste probleem: hoeveel zit er in een standaard glas? In Nederland communiceren wij doorgaans 35 ml omdat veel (Nederlands) gedistilleerd een sterkte van 35% kent. Veel buitenlands gedistilleerd is hoger in alcoholpercentage, zoals whisky (40%), wodka (37,5%) en gin (37,5%). De eerste horde is dan ook: nemen wij in Nederland de grootste gemene internationale standaard over, of houden we vast aan 35 ml als standaard glas? Of moet er iets nieuws verzonnen worden?
De tweede horde is het opnemen van de ingrediënten. Die zullen op een neutrale, niet commerciële wijze zichtbaar moeten zijn voor de consument. Nu zijn er verschillende sites die informatie geven over de samenstelling van de diverse spirits. Een makkelijke manier is om even www.drinkwijzer.nl of www.responsibledrinking.eu te raadplegen en veel van de verplichte ingrediënten en voedingswaarden kunt u daar vinden. En voor ingrediënten geldt dan ook nog dat uitgedokterd moet worden of de ingrediënten van een specifieke merk bekend moeten worden gemaakt, of van de categorie zoals gin, jenever of whisky.
Een belangrijke speler voor vermelden van ingrediënten is de instelling die de informatie achter de zgn. barcodes beheert. Deze instelling zal de samenstelling van spirits ook kunnen opnemen in hun databases die deze via de barcode voor iedere consument toegankelijk kan maken. Dat zou wel zo handig zijn.
In Nederland heeft het Voedingscentrum al een proef hiermee lopen. Via een app kan iedereen de barcode scannen en zien welke voedingswaarden en ingrediënten in een product zijn verwerkt. Punt hierbij is dat de informatie van alcoholhoudende dranken niet via de app te zien is. Kortom, er zijn veel praktische zaken aan deze ogenschijnlijk eenvoudige kwestie van het vermelden van productinformatie op het etiket. Wordt vervolgd.
Joep Stassen
Juli 2019
