Den Haag (SpiritsNL) – Je kon d’r op wachten. Er dreigt een kinderlied te worden verboden – omdat het een ongezonde levensstijl propageert. Geef toe: het liedje Reis Mee waarin ‘ik’ meld tijdens vakanties graag patat, ijs en pizza te eten kan ook echt niet… Kinderen voor Kinderen kreeg op sociale media dan ook te […]
Den Haag (SpiritsNL) – Je kon d’r op wachten. Er dreigt een kinderlied te worden verboden – omdat het een ongezonde levensstijl propageert. Geef toe: het liedje Reis Mee waarin ‘ik’ meld tijdens vakanties graag patat, ijs en pizza te eten kan ook echt niet… Kinderen voor Kinderen kreeg op sociale media dan ook te maken met tal van oproepen om er onmiddellijk mee te stoppen. Het wachten is op Kamervragen. Of de minister ook niet vindt dat…
Er waait een wind van betutteling door het land. ‘We’ staan klaar met nieuwe regels, goedbedoelde adviezen en scherpe verboden – over ongewenst gedrag, over goede opvoeding, over correcte omgang, over Sinterklaas, over eten, roken en – natuurlijk – drinken. Het lijkt wel of het steeds meer wordt.
Daarom zag ik, eerlijk gezegd, wel een beetje op tegen het debat in de Tweede Kamer over het Preventieakkoord. Dat was bij uitstek de gelegenheid om het nieuwe moralisme bot te vieren. Gelukkig werd ik dinsdagavond niet teleurgesteld. Partijen, van links tot zelfs rechts, buitelden over elkaar heen om de enig juiste levensstijl te propageren. Niet roken, geen snoep, geen vlees, veel sporten, geen reclame, al helemaal niet voor kinderen.
Na een paar uur vliegt het je aan. Waar zijn we mee bezig? Waar is de eigen verantwoordelijkheid toch gebleven? Vanwaar toch die aandrang om het te zoeken in regels en verboden? Denken ze in ‘Den Haag’ nou echt dat het land zo gezonder, aangenamer en leefbaarder wordt? Wil de Kamer zo demonstreren het goede met iedereen voor te hebben? Of is het pure onmacht?
Over of liever tegen de borrel ging het niet zo zeer. Onze sector lijkt in de luwte te zitten. Ongetwijfeld heeft dat te maken met de breed opgepakte maatschappelijke verantwoordelijkheid. Als het gaat om de aanpak van problematisch alcoholgebruik, doen we volop. Niet omdat het opgelegd wordt. Ook uit welbegrepen eigenbelang – en uit verantwoordelijkheidsbesef. Dat begint wel door te dringen.
Maar toch reken ik mij niet rijk. Er behoeft maar dit te gebeuren – en niet eens zo schokkend – of in de Kamer staan ze op rij om accijnsverhogingen, reclameverboden, droogleggingen en weet-ik-al-wat-meer aan strafmaatregelen te bepleiten, vrees ik. De drang tot verbieden en betuttelen zit er diep in.
Maar op dit moment zijn anderen aan de beurt. Om te beginnen: de makers van ongepaste kinderliedjes…
Jan Schinkelshoek (voorzitter)
september 2019