EU Green deal & CSRD

Waarom zou je de CO2-voetafdruk meten als onderneming?

Duurzaamheid komt steeds centraler te staan en daarmee wordt het meten van de CO2-voetafdruk van de onderneming steeds belangrijker. Niet alleen draagt dit bij aan een beter milieu, maar ook consumenten en grote afnemers vragen steeds vaker om inzicht in de duurzaamheidsinspanningen van de onderneming.

Bijvoorbeeld retail verwacht steeds meer transparantie over de milieu-impact van de producten en diensten die ze afnemen. Door inzicht te bieden in de CO2-voetafdruk, voldoen ondernemingen niet alleen aan deze verwachtingen, maar bouwt men ook aan een sterker en betrouwbaarder ondernemingsbeeld. Deze verwachtingen worden grotendeels gedreven door geïmplementeerde wetgeving, zoals de CSRD. Deze gestandaardiseerde rapportageverplichting vereist dat sommige grotere ondernemingen hun volledige keten in kaart brengen en stappen ondernemen om te verduurzamen. Veel van onze bedrijven zullen onderdeel van deze keten zijn. 

Scope 1, 2 en 3 voor CSRD zijn categorieën van broeikasgasemissies die organisaties moeten rapporteren onder de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Deze scopes classificeren emissies op basis van hun bronnen en de mate van controle die een organisatie erover heeft.

Uitleg van Scope 1, 2 en 3 aan de hand van een voorbeeld van een distilleerderij

Scope 1: Directe emissies
Dit zijn de emissies die direct vrijkomen uit bronnen die eigendom zijn van of beheerd worden door de distilleerderij. Bijvoorbeeld:

• Verbranding van fossiele brandstoffen in installaties.
• Uitstoot van bedrijfsvoertuigen.

Scope 2: Indirecte emissies uit energie
Dit betreft de emissies die vrijkomen bij de productie van ingekochte elektriciteit en warmte die de distilleerderij verbruikt. Bijvoorbeeld: Elektriciteit gebruikt voor het koelen en verlichten.

Scope 3: Andere indirecte emissies
Dit zijn alle andere indirecte emissies die zich voordoen in de waardeketen van het bedrijf, inclusief zowel upstream als downstream emissies. Bijvoorbeeld:

• Emissies van toeleveranciers van granen en kruiden bijvoorbeeld.
• Emissies van het transport van producten naar de klanten.
• Afvalbeheer van gebruikte verpakkingen door consumenten.

Onze grotere bedrijven, die CSRD-plichtig zijn (zie volgende plaatje groep 1 en groep 2), zijn er al ver mee, maar onze niet CSRD-plichtige bedrijven (groep 3, overig MKB) gaan ook de komende periode ermee in aanraking komen d.m.v. de ketenaansprakelijkheid van de grotere bedrijven. Die zullen op hun beurt bij de kleinere, niet direct CSRD-plichtige bedrijven gaan uitvragen.

Zo moeten steeds meer bedrijven volgens de CSRD-richtlijnen openheid gaan geven over hun eigen duurzaamheidsimpact, en door deze ketenaansprakelijkheid over de gehele keten. Meer en meer zullen deze partijen gaan vragen naar de duurzaamheidstrategie van hun zakelijke partners.

Update april 2025

Akkoord bereikt tussen de EVP, Renew, S&D en de Groenen over de ‘Stop the Clock’-richtlijn van het Omnibus Simplification Package. Met 531 stemmen voor (69 tegen, 17 onthoudingen) werd de richtlijn aangenomen zoals voorgesteld door de Commissie, waarbij de CS3D-tekst met een jaar is uitgesteld en de CSRD met twee jaar.

Aangezien de Raad van de EU het voorstel van de Commissie ook zonder enige wijziging heeft aangenomen, liggen de drie instellingen op één lijn. Er is geen behoefte aan een trialoog: de tekst wordt de komende dagen gepubliceerd in het Publicatieblad van de EU.